Uczniowie dzień wcześniej wylosowali bohaterów lektur, których poznawali w ciągu ostatanich 3 lat nauki w gimnazjum. Ustaliliśmy, że każdy przygotuje najwazniejsze informacje o swoim bohaterze (krótkie przedstawienie - które nie zdradza lektury - wygląd, cechy i sytuacje z nimi związane). Wszystko musiało być utrzymane w tajemnicy.
Następnego dnia przygotowałam klasę tak, by uczniowie mogli zasiąść przy małych stolikach. Każdy otrzymał kartę, na której trzeba było odnotować informacje pozyskane od siebie wzajemnie. Na rozmowę w parach przeznaczyłam po około 2-3 minuty. Później pary zmieniały się tak, by wszyscy spotkali się ze wszystkimi boahterami.
Rozpoczęliśmy grę i okazała się niezwykle frapujaca. Zaangażowanie po stronie uczniów było bardzo duże. Robili notatki, zadawali dodatkowe pytania. Doszło do tego, że było trudno przerwać im grę. Na koniec ustaliliśmy, kto opisywał, jakiego bohatera.
Uczniowie bardzo pozytywnie ocenili taką formę powtórki. Wszyscy byli przygotowani do zajęć (Odrobili pracę domową. Wiedzieli do czego będą potrzebne te informacje.) Przed nimi powtórzenie charakterystyki, jako kolejnej formy wypowiedzi. Przy okazji przypomnienia poszczególnych bohaterów, ich cech, lektur i autorów, uczniowie doskonalili wypowiadanie się, zadawanie pytań oraz notowanie.
Myslę, że ten sposób odpowiednio zmodyfikowany można wykrzystać na matematyce, historii a może też na innych przedmiotach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz